नको ग !नको ग!!
आक्रंदे जमीन
पायाशी लोळत
विनवी नमून
धावसी मजेत
वेगात वरून
आणिक खाली मी
चालले चुरून !
छातीत पाडसी
कितीक खिंडारे
कितीक ढाळसी
वरून निखारे !
नको ग !नको ग!!
आक्रंदे जमीन
जाळीत जाऊ तू
बेभान होऊन !
ढगात धुराचा
फवारा सोडून
गर्जत गाडी ती
बोलली माजून -
दुर्बळ! अशीच
खुशाल ओरड
जगावे जगात
कशाला भेकड
पोलादी टाचा या
छातीत रोवून
अशीच चेंदत
धावेन !धावेन !
चला रे चक्रानो ,
फिरत गरारा
गर्जत पुकारा
आपुला दरारा !
शीळ अन कर्कश
गर्वात फुंकून
पोटात जळते
इंधन घालून
शिरली घाटात
अफाट वेगात
मैलाचे अंतर
घोटात गिळीत !
उद्दाम गाडीचे
ऐकून वचन
क्रोधात इकडे
थरारे जमीन
"दुर्बळ भेकड !
त्वेषाने पुकारी
घुमले पहाड
घुमल्या कपारी!
हवेत पेटला
सूडाचा घुमारा
कोसळे दरीत
पुलाचा डोलारा
उठला क्षणार्ध
भयाण आक्रोश
हादरे जंगल
कापले आकाश !
उलटी पालटी
होऊन गाडी ती
हजार शकले
पडली खालती !
