भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए

तूं मुंहिंजो आहीं / रीटा शहाणी

Kavita Kosh से
यहाँ जाएँ: भ्रमण, खोज

तूं मुंहिंजो आहीं
मुंहिंजे मास जो मासु
मुंहिंजे रतु जो रतु
मुंहिंजे खंभनि जो खंभु
तूं मुंहिंजो आहीं!
छा मूंखे उहे ॾींहं याद नाहिनि?
जॾहिं ममता विचां
पंहिंजे जिस्म जी गरमी
तो ताईं पहुचायमि
ॾींहं रात, रात ॾींहं
ओसताईं जेसताईं

पंहिंजे आने जी खल टोड़े
तूं ॿाहिर निकिरी न आएं
तिॾिड़ो पितिकिड़ो
विशाल विश्व खे
मिच मिचकन्दड़ नंढिड़ियुनि अखियुनि सां
तकीन्दडु प्राणी!

जॾहिं प्यार विचां
चुंहिंब चुंहिंब सां मिलाए-
अन जो दाणो,
जल जो क़तिरो
तुंहिंजे जिस्म में पहुचायो होमि!

जॾहिं इंतज़ार विचां
तुंहिंजे परनि खे तिरु तिरु वधन्दो ॾिठुमि
तुंहिंजे वधण वीझण जूं दुआऊं कन्दे!
जॾहिं सबुर विचां
तोखे उॾामणु सेखारियो होमि
तूं मुंहिंजो आहीं!
क़दम क़दम
उॾाम दर उॾाम
हेठीं उॾाम खां ऊची उॾाम ताईं
तुंहिंजे तरक़्क़ीअ जा सुपना लहन्दे!
जॾहिं फ़ख़ुर विचां

तोखे ॾिसंदी हुअसि
पंहिंजे परनि खे फहलाईन्दो
जांबाज़ साहसी करतब कन्दो!
ऐं हाणे?
उदासीअ विचां
पंहिंजे थकल परनि खे संभाले
वण जे टारीअ ते वेही
आलियुनि अखियुनि सां मथे निहारे रही आहियां
जिते तूं हिकु कारो टुॿिको
ॿियनि कारनि धंुधिलनि टुॿिकनि सां गडु
असांजी पहुच खां ॿाहिर
तो ते नाजु़ कन्दड़ माइटनि खां
बेनियाज़ ऐं बेपरवाह
अनंत सीमाउनि खे छुही रहियो आहीं
ऐं वैराॻ विचां
सोचे रही आहियां
छा मूं पंहिंजनि माइटनि सां
इएं कोन कयो?
मुंहिंजनि माइटनि पंहिंजनि माइटनि सां?
हा, तूं मुंहिंजो आहीं
मुंहिंजे मास जो मासु
मुंहिंजे रत जो रतु
मुंहिंजे खंभनि जो खंभु
तूं मुंहिंजो आहीं!