भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए

मावां ते धियां रल बैठियाँ नी माये / पंजाबी

Kavita Kosh से
यहाँ जाएँ: भ्रमण, खोज

   ♦   रचनाकार: अज्ञात

मावां ते धियां रल बैठियाँ नी माये ,
कोई कर दियाँ कोल कलाप
नि कनका लमियाँ धियां क्यूँ जामियाँ नी माये ,
मावां ते धियां दी दोस्ती नी माये ,
कोई टूट दी ए कैहरां दे नाल ,
नि कनका लमियाँ धियां क्यूँ जामियाँ नी माये ,
कनका निसृयाँ धियां विसृयाँ

दूरों ते आये सां चल के नी माये ,
तेरे दर विच रहीयां खलो ,
वीरन न पूछिया सुख सूनेहा माये ,
भाभियाँ ने दिता न प्यार ,
नि कनका लमियाँ धियां क्यूँ जामियाँ नी माये ,
कनका निसृयाँ धियां विसृयाँ

डोली नू आयीं अर्का नी माये ,
मेरे सालू नू आया नी लंगार ,
आगे तां मिलदी सी नित नी माये ,
हूँ दित्ता इ कानू बिसार ..
नि कनका लमियाँ धियां क्यूँ जामियाँ नी माये ,
कनका निसृयाँ धियां क्यूँ बिसृयाँ माये ....

कोठे ते चढ़ के वेखदी नी माये ,
कोई वेखदीयां वीरे दा राह ,
दूरों तां वेखन मेरा वीर पया आये ,
मेरे आया इ साह विच साह ,
नि कनका लमियाँ धियां क्यूँ जामियाँ नी माये ,
कनका निसृयाँ धियां क्यूँ बिसृयाँ माये ....

जींद निमानी पाये होक्के भरदी ,
तेरे बिना मेरा कोई न दर्दी...
कनका लमियाँ नी धियां क्यूँ जामियाँ नी माये ,
कनका निसृयाँ धियां क्यूँ बिसृयाँ माये ....
 
बूए ते बहिंदी आँ सामणे नी माये ,
नी मैं लवां भरावां दा नाम ,
कनका लमियाँ नी धियां क्यूँ जामियाँ नी माये ,
 कनका निसृयाँ धियां क्यूँ बिसृयाँ माये ....
 
किसे गवान्डन ने दसया नी माये,
के तेरा आया ए पियु ते भराह ,
मन विच आया कि छेड़दियाँ नी माये ,
मेरे हाँ नू लगिय इ च ,
कनका लमियाँ नी धियां क्यूँ जामियाँ नी माये ,
कनका निसृयाँ धियां क्यूँ बिसृयाँ माये ....
 
भाभियाँ वांग सहेलियां नी माये ,
मेरे वीरान दी तनदी चानण ,
भाभियाँ मारण जन्द्रे नी माये ,
मेरा हुन कोई दावा वी न,
कनका लमियाँ नी धियां क्यूँ जामियाँ नी माये ,
कनका निसृयाँ धियां क्यूँ बिसृयाँ माये ....

मिटटी दा बुत में बनऔनी माये ,
उसदे गल लग के रोनीयाँ
मिट्टी दा बुत न बोल्दा नी माये
ओहदे गल लगन दा हाल कहाँ ,
कनका लमियाँ नी धियां क्यूँ जामियाँ नी माये ,
कनका निसृयाँ धियां क्यूँ बिसृयाँ माये ....