Changes

खेलत नँद -आँगन गोबिंद / सूरदास

2,669 bytes added, 14:39, 25 सितम्बर 2007
New page: {{KKGlobal}} {{KKRachna |रचनाकार=सूरदास }} राग धनाश्री खेलत नँद -आँगन गोबिंद ।<br> निरखि-...
{{KKGlobal}}
{{KKRachna
|रचनाकार=सूरदास
}}

राग धनाश्री

खेलत नँद -आँगन गोबिंद ।<br>
निरखि-निरखि जसुमति सुख पावति, बदन मनोहर इंदु ॥<br>
कटि किंकिनी चंद्रिका मानिक, लटकन लटकत भाल ।<br>
परम सुदेस कंठ केहरि-नख, बिच-बिच बज्र प्रवाल ॥<br>
कर पहुँची, पाइनि मैं नूपुर, तन राजत पट पीत ।<br>
घुटुरुनि चलत, अजिर महँ बिहरत, मुख मंडित नवनीत ॥<br>
सूर बिचित्र चरित्र स्याम कै रसना कहत न आवैं ।<br>
बाल दशा अवलोकि सकल मुनि, जोग बिरति बिसरावैं ॥<br><br>

भावार्थ :-- गोविन्द व्रजराज श्रीनन्दजीके आँगनमें खेल रहे हैं । माता यशोदा उनकेचन्द्रमाके समान सुन्दर मुखको देख-देखकर अत्यन्त आनन्द पा रही हैं ।मोहनकी कटिमें किंकिणी (करधनी) है । मस्तक पर चन्द्रिका है जिसके माणिककी लटकन ललाट झूल रही है । अत्यन्त सुन्दर कण्ठमें बघनखा पहिनाया है, जिसकी मालामें बीच-बीचमें हीरे और मूँगे लगे हैं । हाथों में पहुँची (गहना) है, चरणोंमें नूपुर हैं, शरीरपर पीताम्बर शोभा दे रहा है । आँगनमें घुटनोंसे चलते हुए क्रीड़ा कर रहे हैं, मुखमें माखन लगा है । सूरदासजी कहते हैं कि श्यामसुन्दरकी विचित्र लीलाका वर्णन जिह्वासे हो नहीं पाता है । उनकी बालक्रीड़ाको देखकर सभी मुनिगण अपने योग तथा वैराग्यको भूल जाते हैं ।
Anonymous user