1,296 bytes added,
01:14, 9 अक्टूबर 2009 सुभग सरासन सायक जोरे॥<br />
खेलत राम फिरत मृगया बन, बसति सो मृदु मूरति मन मोरे॥<br />
पीत बसन कटि, चारू चारि सर, चलत कोटि नट सो तृन तोरे।<br />
स्यामल तनु स्रम-कन राजत ज्यौं, नव घन सुधा सरोवर खोरे॥<br />
ललित कंठ, बर भुज, बिसाल उर, लेहि कंठ रेखैं चित चोरे॥<br />
अवलोकत मुख देत परम सुख, लेत सरद-ससि की छबि छोरे॥<br />
जटा मुकुट सिर सारस-नयनि, गौहैं तकत सुभोह सकोरे॥<br />
सोभा अमित समाति न कानन, उमगि चली चहुँ दिसि मिति फोरे॥<br />
चितवन चकित कुरंग कुरंगिनी, सब भए मगन मदन के भोरे॥<br />
तुलसिदास प्रभु बान न मोचत, सहज सुभाय प्रेमबस थोरे॥<br />