श्रीराम  आरती
(47)
 
ऐसी आरती राम रघुबीरकी करहि मन। 
हरन दुखदुंद गोबिेंद आनन्दघन।। 
अचरचर रूप हरि, सरबगत, सरबदा बसत, इति बासना धूप दीजै। 
दीप निजबोधगत-कोह-मद-मोह-तम, प्रौढ़ अभिमान चितबृत्ति छीजै।। 
भाव अतिशय विशद प्रवर नैवेद्य शुभ श्रीरमण परम संतोषकारी। 
प्रेम तांबूल गत शूल संशय सकल, विपुल भव-बासना-बीजहारी।। 
अशुभ-शुभकर्म-घृतपुर्ण दशवर्तिका, त्याग पावक, सतोगुण प्रकासं। 
भक्ति-वैराग्य-विज्ञान दीपावली, अर्पि नीराजनं जगनिवासं।। 
बिमल हृदि-भवन कृत शांति-पर्यक शुभ, शयन विश्राम श्रीरामराया। 
क्षमा-करूणा प्रमुख तत्र परिचारिका, यत्र हरि तत्र नहिं भेद-माया।। 
एहि आरती-निरत सनकादि, श्रुति , शेष, शिव, देवारिषि, अखिलमुनि तत्व-दरसी। 
करै सोइ तरै, परिहरै कामादि मल, वदति इति अमलमति-दास तुलसी।।
(जारी)