भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए
हिउँद / उमेश राई अकिञ्चन
Kavita Kosh से
दिनको आयु छोटिएर क्रुसमा
प्रस्तरको समाधिस्थ छानामाथि
उदाउँछ रातको लकेट
क्रिसमसको पाइलामुनि
फुल्छन् हिउँका फूलहरू
बाँडेर शीतको दाह्री
हराउँछ कतै सान्तक्लज
हुस्सुको सेतो सिरकभित्र
चोइटिएर फप्लेटा घाम
शीतको चश्माले हेर्छ
अल्कोहलिक सपना
समयको दरवान घाम संझिदै
एकान्त क्षितिजमा जून
निर्जन मनहरू बोकेर
उभिँदै शुन्यताको जगमा
हुस्सुका आँखाबाट पोख्दै
आँशुहरू…………….
खस्दै शीत लहर
प्रेमको चीनो पातहरू
सडकको टायर गाडीझैं
टिङलिङ–टिङलिङ
चिप्लिदै हिड्छ
उही हुलियाको हिउँद
उही साविक बाटो ।
