Changes

उधवा / शब्द प्रकाश / धरनीदास

3,973 bytes added, 22:54, 19 जुलाई 2016
{{KKCatDoha}}
<poem>
नारि पुरुष-समतूल, चले नहि पाव पियादे।धरनी धरम करम कलि कछु ना काम।सतिवन्ता अति दूनमन वच कर्म भजन करु, खाहिँ सो आधे आधे॥कर्त्ता राम॥1॥ तीन पुरुष समतूल होयधरनी धुँआ के धवराहर, तब सेज सुतावहिँ।धुरि कर धाम।अन्तरिक्ष जोरियहितैसन जीवन जग मँह, वहुरि जन दुइ विगरावहिँ॥1॥बिनु हरिनाम॥2॥
नारि एक संसार-पियार। पाँच भरतार करै बरियारी।वन मृत करेर अहेरिया, वड वटवार।जो ना बूझै हारै होड़। आन अंग नहि बाइस गोड॥2॥धरनी मन मृग जे वधि, धनि अवतार॥3॥
रुख ना विरिछ बसै तँह सूगा। अंग विराजे पहिरे लूगा॥धरनी जिय जनि मारहु, माँस न खाहु।मुखपर मासा लच्छन मान। जो बूझे सो बड़ा सयान॥3॥नंगे पाँव बबुस्वन, हरि बिरवाहु॥4॥
राव अकेल रहै गढ़ माँहधरनी मन मृग मैला, आप सँवारे वेल सै छाँह।गुरु भौ व्याध।बूझो यार लगैन चोटशब्द वान हिय चूभल, भीतर खन्दक बहार कोट॥4॥दर्शन साधु॥5॥
नारि एक बहुतन सुखदाई। पिये न पानि पेट भर खाई।धरनी से धनि विरहिनि, धारै नधीर।चार महीना ताकर चाव। पँचये मास रहे की जाव॥5॥विह्वल विलखि विकल चित, दुवर शरीर॥6॥
यव भर ताजन गज भर डंडी। वरनीदास पेहानी मंडी।बिनाबीज एक जमै जुआरी। नाहर चले धरनी धीरज परै कुदारी॥राखै, विनु वनवारि।उपजै सघन कियारी छोटी। सात हाथ होय ताकर रोटी॥6॥रोवति रकतके अंसुअन, पन्थ निहारि॥7॥
देखो यारो अजब तमाशा। कन्या लाँगट वर वहुआसा॥7॥धरनि पिया पर्वतपर, चढ़त हेराँव।एक गज पुरुष सात गजनारी। पंडित होय सो लेय वियारी॥8॥कबहुँक पाव डगामग, कँहवा ठाँव॥8॥
जूथ एक अपने मग आव। सात पाँच मिलि करेँ वधाव।धरनी धरकत हिय जनु, करक करेज।घर आँगनकी लेँहि बुलाय। हाथहिँ माँगे दाम चुकाय॥9॥ढरकत भरि 2 लोचन, पिय नहिँ सेज॥9॥
एक वस नगर एक वस पानी। एक घरमेँ एक बनै सयानी।धरनि धवल धवराहर, चढ़ के हेर।खेडा भेडा ओदर मांह। आठो मीत जानि लेहु ताह॥10॥आवत पियहिँ न देखोँ, भैलि अबेर॥10॥
बुझै मनोहर यहै पेहानी। कहतहि मिलै दूध अरु पानी।धरनी धिग से जीवन जोइ विहाय।हाथी चढ़िकै मोल विकाय। उँहवाँ होय तो देहु पठाय॥11॥पर-पुरुषतर आँचर, दिहल डसाय॥11॥
धरनी देखो धनि 2 से दिन, मिलिबै नाह।संग पौढ़ि सुख बैल सब, शिर धरि बाँह॥12॥ धरनी ध्यान तहाँ धरु, खुलइ केवार।निरखि 2 परिखत रहु, बार बार॥13॥ धरनी धरि रहु हरि-व्रत, परिहरि मोह।धन सुत बन्धु विभवजत, अन्त विछोह॥14॥ धरनि मेँधोख जनि लखहु, एक अजूबा वात।अपनी ओर।सुखहि सुने दुख होत हैप्रभुसाँ प्रीति निवाहिये, कठिन कही जीवन थोर॥15॥ धरनी अधर उदय भेला, जोति सरूप।देखल मनोहर मूरति, रूप अनूप॥16॥ धरनी धर्म करै नहि जात॥12॥, डर ना पाप।सतगुरु जिनहि लखावली, अजपा जाय॥17॥ धरनी फिरहि देशन्तर, धरि के भेस।कोइ कोइ देखि अभि अन्तर, गुरु उपदेश॥18॥ धनि से गनिका भैलि, रसिया राम।सहज सुरंग रंग भिजि गैल वनि गैल काम॥19॥ धरनी धनि केर वालमु, वरनि ना जाय।सनमुख रहत रइनि दिन, मिलत न धाय॥20॥ धरनी जिन पिय पावल, मिटिल द्वन्द।उधव उरध सर गायउ, हृदय आनन्द॥21॥ धरनी चहुँदिशि चर्चा करिय प्रकार।नाही हम केहु केरा, केहु न हमार॥22॥ धरनी धाइ चलवु जनि, चिकनी वाट।खोट राम कवनि सिधि, नागरि हाट॥23॥ धरनी पलक परै नहि, झलक सोहाय।पुनि 2 पियत प्रेम रस प्यास न जाय॥24॥ धरनी धन तन जीवन, रहउ कि जाव।हरि के चरण हृदय धरि, हेत चढ़ाव॥25॥ गोरिया करब करहु जनि, गोरे गात।काल परे झरि जैहेँ, पियरे पात॥26॥ धरनी विलखि विनति करे, सुनहु मुरारि।सब अपराध क्षमा करु, शरण तोहारि॥27॥ हाथी टेल हठीले, सिपहखलार।दिन दुइ चारि चहल पहल, पुनि मुख छार॥28॥ धरनी ऐंठल पगरिया, दुइ तरुवारि।तेहित न पनिया पवारैं, अगिया झाँकारि॥29॥ धरनी धनि 2 से धनि, कुल उँजियार।जाकर बहियाँ धइल प्रभु, हाथ पसार॥30॥ धरनीश्वर-व्रत चित धरु, धरनीदास।तासु चरन बलि जावहुँ, प्रेम प्रकाश॥31॥ धरनीश्वर गुन गावल, धरनीदास।कविर नामदेव जयदेव, तँह देहु वास॥32॥ धरनि अपन मरमवलि, कहिये काहि।जाननिहार सो जनि है, जस कछु आहि॥33॥ उधव कहहु से सुधवा, तपति बुझाय।धरनि धनी दर्शन बिनु, अति अकुलाय॥34॥ उधवहिँ देहु दधि दुधवा, कुल हँकवाय।धरनीश्वरहिँ लियावहु वेगिँहि जाय॥35॥ योवन रतन यतन करि, धरयो जोगाव।धरनीश्वर यह अवसर, वेलसंह आय॥36॥ हिन्दु तुरुकजनि छोड़हु, धरम इमान।धरनीदास पुकारै, मौत निदान॥37॥ धरनी अतिथि कहायउ, धन व्यवहार।सहजै सुपथ विसरिगैल, परि वनझार॥38॥ परमारथ पथ चढ़िके, कम्र किसान।जनु घर छोड़वा अछइत, गहदा पलान॥39॥ काहुके बहुत विभव-बल, कुल परिवार।धरनी कहत हमहि बल, राम तोहार॥40॥ सबुजा सोहत शिरपर, दुइ शम्शेर।तेहि तन ऊपर देखल, मटियाके ढेर॥41॥
</poem>
Delete, Mover, Protect, Reupload, Uploader, प्रबंधक
35,147
edits