પવન પેઠો રાનમાં તો યે
ઝાડવાં કેવાં થિર બેઠેલાં !
પાતરાં બેઠાં આંખ મીંચીને,
ફૂલ બેઠાં છે ફેરવી ડાચું.
મનમાં હાનું ભૂત ભરાયું ?
કયે ઠેકાણે પઈડું વાંકું ?
આજ તો જાણે મરવા બેઠાં
કાલ તો હૂતાં ખૂબ ચગેલાં !
મોઈ પડેલી આમલી પેલી
બાવરિયામાં કેમ રે આજ ?
ભોગ ભરાયા રાનના હાને
ઝાડવું ઝાડવું મનમાં હીજે?
આજ હપરવે દા’ડે ઝાડવે
ઝાંખરે ભવાં કેમ ખેંચેલાં?
પવન પેઠો રાનમાં તો યે
ઝાડવાં કેવાં થિર બેઠેલાં ?