जिन्दगीको गन्तब्यमा
शिखर चुम्ने चाहना
ठेलेर स्टार्ट हुने खटेरा गाडी झै भयो
जति जति गति बड्दै जान्छ
भाबनाहरु हावामा उड्न थाल्छ
उकाली, ओराली अनि घुम्तिहरुमा
गुड्दै रोकिन्दै बिभिन्न गतिमा
कहिले एक्सिलेटर, ब्रेक
ब्रेक, एक्सिलेटर हुँदै
जब खहरे खोलको बगरमा
धुवाँ फ्याक्न छाड्छ
न ठेलेर गुड्छ, न तानेर हुन्छ
फेरी गन्तब्य अन्तेहीन हुदै
आँखा सामु बज्रपात हुन्छ
छितिज रातिन्द कालिन्दै जान्छ
म आफै हराउन पुग्छु
मलाई यस्तो लाग्छ
गिन्दगीको गन्तब्य यस्तै रहेछ