जन राजा मलय बम्मले
आकाश खाँडो प्रकाश्या पाताल खाँडो प्रकाश्या !
प्रथम राजा बडेराजा मलय बम्मले
खाडा चक्र दरिबार उजुलाया ।
मनसुर लाया देशमै हरिद्वार लाया ।
दोबन्या गाडु आया हाटबाट मनसुर लाया ।
अलखनन्दा भागीरथी खाँडो प्रकाश्या ।
तबै राजा मलयबम्मकी महाराजी भैछ ।
वाँपछि राजा मलय बम्मले मनसुर लाया ।
दिल्लीका सिंहासन डेढ दिन
गादी बैठी हुकुम फिराया, जोधपुर जाइ टीका फिराई ।
तबै राजा मलय बम्मकी महाराजी भैछ ।
वाँ पछि राजा मलय बम्मकी नारायण हरि हरिसन भैछ ।
सातसय सुजौली मारी सात सयबुडौली मारी
सजौली बुडौलीका लम्बै पहाडका
अढाल ढाल रुपौला पाया ।
तबै राजा मलय बम्मकी महाराजी भैछ ।
चीनदेश जाया चीन मार्या,
दक्खिन देश जाया बङ्गाल मार्या-
श्रीमोहर खाँडो प्रकाश्या ।
तबै राजमलय बम्मकी महाराजी भैछ ।
वाँपछि राजा मलयबम्मकी
नारिउल देश जिताया, काशी सिउकान मार्या ।
सेरो सुन सिउकानबाट आया ।
तबै राजा मलयबम्मकी महाराजी भैछ ।
वाँपछि बडेराजा मलयबम्मले
लिगलिगकोट पुगी सङ्कष्ट पाया ।
नेपाल काठमाडौं लाया, पशुपति गुर्जा चढाया ।
फुलबारी बास बसाया, आसा-गुर्जा आया ।
तबै राजा मलयबम्मकी महाराजी भैछ ।
वाँपछि राजा मलयबम्मले
दाङ मार्यो भिरङ्गी मार्यो, तुगल मार्यो, मुगल मार्यो ।
डोटीराज जाई हैकम फिरायो, गडुवाल जाई सिरतु सिधार्यो ।
गुगुचे जाई हैकम फिरायो, चारै राजन्य बोलाया ।
कुमाउ राजा नारिउल लाया
डोटी राजा जिल्ला चोइला लाया
सेराली राजा चडो बढाया
छत्याली राजा छतरी लाया
सल्यानी राजा तुरग लाया
बझाङ्गी राजा बाना फिराया
पोख र आलम-सिक चढाया
दडाली राजा दाडु चढाया
वैजनाथी राजा चूला-ताउली लाया
रौतेला-पौतेला लावा-लस्करका भोग-भोर्जन बनाया
बुढीगङ्गा जाई खाँडो प्रकाश्या ।
तबै राजा मलयबम्मकी महाराजी भैछ ।
वाँपछि राजा मलय बम्मले
मनसुर लाया, खाडाचक्र हाट लगाया
लामा वान्दा साँध लगाया
खोचेरा वेरुटा लाया
कहडो कुवाका दार
दुल्लुका कारिन्दा केवार दार
दुल्लुका सवारदार हतसार खोचेरा दिया बाल्या ।
अढाई वर्षका पूजा भया ।
नाभिस्थान जाई दीप जलाया ।
मरहट्ठका मरिच काया
घोडा पुजदा मरिच भया
बाउत खुल्लु तेल भया, लामबाडा अस्टमी मान्या ।
मलयतबै राजा बम्मकी महाराजी भैछ ।
खाडाचक्र दरिबार जाई राजतिलक भया ।