नाइँ त अवश्यै भन्छे
होला, बरु आफ्नै भाषामा
बगरेको हात परेकी
कुनै पनि बाख्रीले ।
तर, बगरेको नियत र धारिलो छुरा
त्यति दयावान्हुन कहाँ सम्भव छ र ?
उसले त जहाँबाटभए पनि सेरेर
बाख्रीको मासु ताछ्ने प्रक्रिया सुरु गर्छ ।
पछारिने, घिसारिने
रुने, कराउने प्रारब्ध
क्रमैसँग भोग्दै
बिचरी बाख्री प्रहारपिच्छे पटकपटक चोइटिँदै
एकएक टुक्रामा विभाजित
सम्पूर्ण बिक्री हुन्छे ।
आखिरमा सबैले उसलाई चाख्छन्
तर, उसको स्वाद चाख्ने सिकारीहरूको स्वाद
उसले कहिल्यै चाख्न पाउँदिन ।