लडावण सारू लाड
उडीकतौ हौ
साखां हंदी
किरणां
पसार!
छतर-छांवळी
पूगतां ई
अलेखूं
पींपियां रै मिस
मुळकतौ हौ
थूं।
डाळै-डाळै डुळाय
अंवळी रमाय
भर-भर बाथां
जगावतौ हौ
अणहद उमाव
म्हारै मांय।
अबै जद भण-भणाय
स्हैर सूं बावड़ियां
थारौ खत पंपोळ
थारै ई खांदोळयै चढ
अंवळी रमण नै
उतावळौ हूं
म्हैं
म्हारै इण अपरोगै बणाव रौ
इतरौ अभरोसौ
क्यूं ?
कांई म्हैं
म्हारै ई
हाथां
म्हारा ई
सपना
बाढूंला ?