मेरो प्रतिबिम्व / सिद्धिचरण श्रेष्ठ

क्यै हारे झैं, क्यै बिर्से झैं,
को त्यो पथमा आइरहेको ?
कुक्कुर जस्तै लुरु लुरु हिंड्दै,
दुर्बलताले पीर निखन्दै,
को त्यो पथमा आइरहेको ?
X X
दुइटा लठ्ठी, एउटा ढुङ्गा,
ढुङ्गा मास्तिर एउटा फर्सी
राखी, यो हो मानिस भन्दै
बालकहरुले तानि रहे झैं,
को त्यो पथमा आइरहेको ?
X X
सत्य नचिन्ने, झूठ अँगाल्ने,
गिर्दे तलतल म उठें भन्ने,
वातावरण नै दूषित पार्ने,
वर पर हेरी देख्न नसक्ने
कव त्यो पथमा आइरहेको ?
X X
आकृति हो तर रुप विहीन,
भाषा हो तर भावविहीन,
मान्छे हो तर आत्माहीन,
चारैतिरको बन्द विचार-,
यो मेरो प्रतिविम्व हिंडेको ?
(‘शारदा‘ २००६ वैशाख )


(नोट- पं. बदरीनाथद्वारा सम्पादित पुस्तक पद्यसङ्ग्रह बाट भाषाका तत्कालिन मान्यतालाई यथावत राखी जस्ताको तस्तै टङ्कण गरी सारिएको)