अभाव आँशु र परिश्रमहरु गाँउमा फुल्छन्
यसैले हाम्रा आमा-बाबुहरु पनि गाँउमै बस्छन्
सुख त शहरको फँडानीभित्र पर्छ ‘रे
गाँउमा उनीहरु यसैले त भुक्तभोगी छन्
जुन हिँउदमा महकिन्छ फलेदोको फूल
त्यसबेला अदुवा, सुन्तला र साग-सब्जीहरु लिई
जुन बर्खा असरल्ल हुन्छ ढिस्कनाहरु भत्केर बाटो
त्यसै समय त अनिकालको सतबिउ बटुली
हाटहरु धाएर बिहान-बेलुकी हात-मुख जोड्ने कथाका
गाँउले पात्रहरु अथाह नमुनाहरु हुन् व्यथाका
भुटुन् नभएर पनि तिहुनको स्वाद हराउँदैन गाँउमा
तर चराहरु नगाउने र पानीधाराहरु नबज्ने स्वर्गहरुमा
सुखको जोह गर्नजाँदैन गाँउ
हाम्रा बाबु-आमाको बजारे सूचीमा कर्नफ्लेक्स र ससेजहरु चड्दैनन्
कहिले-काहीं सौदा गरिसकेर उब्रिहाले केही रुपियाँ
नातीहरुको लागि बोएज चकलेट किनिदिने रहर जाग्दो हो
कठै शहरको कुनै अङ्ग्रेजी स्कूलमा पड्छन् उनका नातीहरु
अब कसले भनिदिने कि अचेल
क्याड्बरिजहरुले बोएज चकलेटहरुलाई चिन्दैनन्
डायबिटिजमाथि पसिनाको जीत हुन्छ गाँउमा
राँटोको थकाइअघि स्लिपिङ् ट्याबलेटहरु हार्छ गाँउमा
दशैं र सङ्क्रान्तिहरुसितै बगेर आउने
मसिना खुशीका तिर्सनाहरु नै कति मीठो
ठूलो के कल्पिनु छ र
सानाहरुकै रगरगी छ गाँउमा
अझै पनि फुटेका ठेलाहरु त्यसै सुक्छन् गाँउमा
कुनै मलमको नाम छुटेकै छ उसको बजारे सूचीबाट
अझै पनि फरियाहरु चिथ्रिन्छन् त्यसरीनै गाँउमा
एउटा सिफोनको सारी कहिले जोडिएला त्यो सूचीमा॥
........................................
गाउँनोमिक्स =कविताको शीर्षक गाउँ + इकोनोमिक्स शब्दको सन्धिद्वारा उद्बोधित हो