जहाँसम्म लाग्छ
म हिँडेको नै हुनेछु ।
किनाराहरूमा
खोलाका किनाराहरूमा
बाटोका किनाराहरूमा
सम्झनाका किनाराहरूमा ।
म
जहाँसम्म हिँडेको हुनेछु -
एउटा आकार
एउटा लय
नापेर केही ज्यामितिगत दुरिहरू
म निरन्तर निरन्तरताहरूमा हिँडेको हुनेछु !
स्पर्शहरूमा
भावहरूमा
समयका विविध अवस्थाहरूमा
अवस्थाहरूका विविध समयहरूमा
प्रिय / अप्रिय व्यतीत घटनाहरूमा
म हिँडेको नै हुनेछु !
जहाँ - जहाँसम्म पुगेको हुनेछु
निर्जन टाकुराहरूमा
उच्चाट मरुस्थलहरूमा
हिउँका कठिन चुलीहरूमा
हरिया पर्वतहरूको यात्रामा
म हिँडेको हुनेछु
एउटा मान्छे हिँडेको पद्चाप माटोलाई सुनाउँदै !
म भएको हुनेछु
आउने दिनहरूमा
जाने दिनहरूमा !
म गएपछि
आकाशले रुनु पर्दैन
धर्तीले दुख्नु पर्दैन !
मेरो रिक्तता
कसैले भर्नु पर्दैन !
म मान्छेको भीडलाई
मान्छेकै भीडमा छाडेर जानेछु
मेरो एक्लोपन मसँगै लिएर जानेछु !
म धेरै हलुका भुवाको आयातन जत्तिकै
फूलको तौल जत्तिकै
एउटा पहेँलो पातमा चढेर जानेछु !
म गइसकेपछि फर्कन्छु - फर्कन्नँ थाहा छैन !
निस्सारताको अर्थहिन यात्राबाट थाकेर एकदिन
तिमीले पनि यही बाटो आउनुछ ।
मेरो आग्रह छ -
तिमी आउँदा
म बाँचेको कुनैपनि एउटा क्षण
उपहार ल्याइदिनू !
किनकि
अस्तित्वको विघटित ऐनामा
म आफ्नो जीवनलाई
पुनः एकपटक हेर्न चाहन्छु !
०००