वर्षातको कुनै एक बिहान
जब म जिउँदै उठेको थिएँ
मैले त्यो मृत चरा देखेको थिएँ !
हुरिले झारेका पातहरू त्यहीँ थिएँ
जमेको शीत पग्लनें बेलामा
मैले त्यो मृत चरा देखेको थिएँ !
बितेका धेरै वर्षहरू मैले व्यर्थै बिताएको थिएँ
कहिले भट्टी पसलहरूमा बसेर गीत गाएको थिएँ
कहिले मध्यरातहरूमा प्रेमीका सम्झेर बर्बराएको थिएँ
कहिले गाउँघर थर्कनेगरी बेहोशीमा चिच्याएको थिएँ !
मैले खोलाको पानीमा अनुहार हेरेर
धेरै समय कटाएको थिएँ !
जून, तारा, घाम र बतास मात्रै नहुँदो रहेछ जीवन
कहिलेकाहीँ खसेको पहिरोमा जीवन खस्दो रहेछ
कहिलेकाहीँ बगेको आँशुमा जीवन बग्दो रहेछ !
रुख ढलेको बेला
मैले त्यो मृत चरा देखेको थिएँ !
गुँड भत्केको बेला
मैले त्यो मृत चरा देखेको थिएँ !
पखेटा झरेको बेला
मैले त्यो मृत चरा देखेको थिएँ !
कुनै अन्जान देशमा बम खसेको बेला
मैले त्यो मृत चरा देखेको थिएँ !
निर्जन जङ्गल
उजाड बस्ती
भग्न शहर
र उदास मान्छेको अध्याँरो हृदयमा
मैले त्यो मृत चरा देखेको थिएँ !
न कुनै परिचय
न अस्तित्वको कुनै ठेगाना
दुर्घटित सपनाबाट व्यूँझिएको बेला
मैले त्यो मृत चरा देखेको थिएँ !
आँखा चिम्लेर आफैँलाई खोजेको बेला
मैले त्यो मृत चरा देखेको थिएँ !
आंखाबाट आँशु खस्न लागेको बेला
मैले त्यो मृत चरा देखेको थिएँ !
थाहा छैन
अस्तित्वको कुन ग्रहबाट खसेको हो
त्यो मृत चरा ?
मैले म मरेको सपना देखेको रात
त्यो मृत चरा देखेको थिएँ !
०००