'''तू शंकर मेरा, घर पावन-बनारस हुआ।
'''
[ गुज़राती -अनुवाद]
વરસાદના પાણીમાં
કાગળની હોડી ની જેમ
પ્રેમથી તારા પ્રેમને તરબોળ કરી
વાયદો છે મારો
પરંતુ શર્ત એ છે કે
તારે મારામાં સમાઈ જવું પડશે.
જે કાગળો પર
તારી મુઝવણ લખી હશે
તેને વિમાન બનાવી
ઉડાવી શકું છું
તારે આંખોં બંધ કરી
દરેક મુસીબત ને લખવી પડશે
તારા વિરૂદ્ધ થઈ રહેલ
કાવતરાખોરી કરનાર ને
છોડાવવાનો વાયદો કરું છું
તારે મારા હાથમાં
દડો આપવો પડશે.
સાયકલના ટાયર ને
લાકડીથી દૂર સુધી પહોંચાડવા માટે
દોડવાનું છે પહોળા રસ્તા પર
સાથોસાથ ભાઈબંધ
શર્ત એ છે કે
એકવાર ફરીથી આપણે
નાનપણમાં જવું પડશે...
કવિ:-. Kvita Bhatt
અનુવાદ:- Dhruv Bhatt
<poem>