બને વાદળો વ્યાકુળ તો જ વરસે,
અને પ્રેમ પાગલ બને તો જ પ્રગટે.
ચઢાવો ભલે ખૂબ વાધા પ્રભુને,
બની દ્રૌપદી પાટો બાંધો તો જાણે.
ઝીલી ધાવ પીઠે ઝઝૂમ્યો હસીને,
દબાવો કબરમાં નહીં દર્દ થાશે.
અહીં ભીડમાં એક ઝાહિદ આવે,
ન પીવા મધુ, એક દિદાર કાજે.
પીવું છે ખુશીથી હવે જે મળે તે
તમારી કૃપાથી જ આંસુ ખૂટે છે.