આંખના ને આભના બંને અલગ વરસાદ છે :
કોણ ક્યારે કેટલું વરસ્યું હવે ક્યાં યાદ છે ?
શોધવા નીકળો તમે ટહુકો અને ડૂસકું મળે,
શક્યતાના દેશમાં પણ કેટલા અપવાદ છે !
સ્વપ્ન મારી પાસ આવીને સતત કહેતું રહ્યું,
ચંદ્ર રાત્રિએ કરેલો સૂર્યનો અનુવાદ છે.
શબ્દની પેલી તરફ કોલાહલો કોલાહલો,
મૌનનો કંઈ આ તરફ કેવો અનાહત નાદ છે !
પર્ણથી મોતી ખર્યાની વાયકા ફેલાઈ’તી.
વૃક્ષને તેથી પવન સામે હજી ફરિયાદ છે.