छुटेँ म त वल्लो किनार अरूलाई पारि तारेँ
आफैँ आफ्नो साथी भएँ आफैँसँग बात मारेँ
मनै त हो हाँगाहाँगा चाली हिँड्ने वनचरी
खुसी हुँदै उदास हुँदै जीउनुछ यसैगरी
दुख्यो भन्न छोडे मैले आजभोलि रुन छाडेँ
आफैँ आफ्नो साथी भएँ आफैसँग बात मारेँ
हिँडे यात्रा जिन्दगीको कहिले तल कहिले माथि
सुखदुःख दुई भाइ जन्मिदैका मेरा साथी
एउटा गए अर्को आउ“छ उसैसँग रम्न थालेँ
आफैँ आफ्नो साथी भएँ आफैँसँग बात मारेँ