सूख गया सब रूंखड़ा,थूं ही कर अब छांव ।
काळ धरा रयो कुरळा,इंदर बेगो आ।।
गाय मिनख प्यासा मरे,भरदे सोन तलाव ।
बरसा एकर बादळी,इंदर बेगो आव ।।
मिनख घराँ में पोढिया,सूनो होग्यो गांव ।
मिळ'र सुख दुख बात करां,इंदर बेगो आव ।।
मेह करै मोवणो,अर हिवडौ हरसाव।
पूजूँ नित नित आपनै, इंदर बेगो आव ।।
नैणां आस निहारियो,खेल मती ना दांव।
उडीक रया तन करसा,इंदर बेगो आव ।।
हालातां खोटी करी,सूझै नहीं उपाव ।
नदियां घटियों नीर अब,इंदर बेगो आव ।।
अगनी बालै आंतरा, घमकावै धर घाव ।।
पुकार सुणनै पाटवी,इंदर बेगो आव ।।
बळती धरती बळबळै,पाछी सुरग बणाव ।
हरियल कर दे ठावकी,इंदर बेगो आव ।।
टाबर नैनां टोळियां,भर आँख्यां में भाव ।
खेलण सारूं खिलखिले,इंदर बेगो आव ।।
जोय जोय नै हारियो,जीव मती तरसाव ।
किरपा कर तूं केशवा,इंदर बेगो आव ।।