खोलाको दुई किनार भो
तिम्रो र मेरो पिरती, हो मेरो पिरती
कहिल्यै नमेटिने तृष्णा भो
तिम्रो र मेरो जिन्दगी, हो मेरो जिन्दगी
आफ्नो मुटु आफैले नै कुल्चेर हिँड्नु पर्यो
आफ्नो व्यथा आफै भित्र समेटेर रुनु पर्यो
कहिल्यै नरित्तिने आँशु भो
तिम्रो र मेरो पिरती, हो मेरो पिरती
आफ्नो घाउ आफैले नै कोट्याएर सहनुपर्यो
आफ्नो पीडा आफैभित्र लुकाएर बाँच्नुपर्यो
कहिल्यै नटुङि्गने कथा भो
तिम्रो र मेरो पिरती, हो मेरो पिरती