जीतबहादुरका बच्चाहरुको अनुहार / विमल गुरुङ

लाटोकोसीरो पनि गाइरहेछ
काठको अग्लो खाँबामा उभिएर !
आकाशलाई कालो मासी परेको छ
पृथ्वी पाइखाना हो
शायद हिजो आकाशले रक्ति थुप्रै पिए जस्तो छ
कालो मासी
हो कालो मासी
देखिरहेछु
पहाड, बिजयपुर डाँडा
र यो मेरो चौकभरि
के जून आज पनि अफ्रीकाको यात्रामा गयो?
के कैंयालाई रात बेच्न गएकी
पूर्णिमाको उज्यालो अझ फर्केको छैन?
तर आशा छ
मेरो मनको दहभित्र
उदाउने छ सूर्य
र फैलिनेछ मेरो देशको कुना कुना
र उज्यालिने छन्
जीतबहादुरका बच्चाहरुको अनुहार ।