अन्तिमपल्ट सास फेर्यौ्
तिम्रा आँखा छोपिदिएपछि
म आफ्नै मनको आगोमा सल्किएँ ।
शरीर छोडेर मेरै अगाडिबाट
कुन यात्रामा निक्लियौ अदृष्य तिमी
मान्छेको यो सुन्दर संसार
या खुद मलाई
देख्न सक्छौ कि सक्दैनौ तिमी ?
तिमीसँगै भाँचिएछ लोभको तगारो
निभेछ मायाको जलन
हतारले उठाएछ बास,
ती सुतेका ओठहरु
गलेका हातहरु
तिम्रो
लत्रेको शरीर अगाडि
नतमस्तक भए मजस्तै ।
जीवनको प्रकाशित सत्य
म पहिलोपल्ट नजीकैबाट छाम्दैथिएँ ..
सोचिरहेथेँ तिम्रै अप्ठ्याराहरु
थाहा पायौ कि पाएनौ
त्यतातिर हिड्ने बाटो
उड्ने आकास
या भासिने पातालका पत्रहरु ?
म तिमीले हिडेका
यहीका बाटाहरुमा छु,
र सोचिरहेछु
को होला बताइदिने
मृत्युको अनुभूति ?