पुरुषको इज्जत फाली
न्याय नबोल्नू हो बेमानी
त्यस्तालाई दूर धकेल्दै
बढ्दै जाऊ स्वाभिमानी
न्याय नबोल्नू...
घरको फोहर मैला फाल
घोर विरोधी किल्ला ढाल
व्यापक छौ तिमी विजय छ तिम्रो
राख भावना तर बलिदानी
न्याय नबोल्नू...
पीडितहरूको घाउ दुखेको
पीडालाई आफ्नै ठानी
लड्दै जाऊ यस्तो स्थितिमा
गर्नु छ अब के आनाकानी
न्याय नबोल्नू...
तिम्रा अविरल श्रमका पौरख
धरतीतलका यो हरियाली
खोस लुटेका नैसर्गिक हक
वीर हृदयको देखून् पानी
न्याय नबोल्नू...
पतनशील छन् प्रतिगामीहरू
उत्सर्गिक तिमी आफू चाहिँ
बस्नु कसोरी मुठ्ठी बाँधी
त्यस्ताहरूसित पनि डर मानी
न्याय नबोल्नू...