के नाम दिऊँ ?
के भनी सम्बोधन गरूँ
तिमीलाई !
असमँजस...
लेखियो, केरियो
केरियो, लेखियो
दोहरिंदै रह्यो क्रम !
प्रेममा,
पहिलो प्रेमपत्र लेख्दा
यस्तै हुँदो हो सायद !
कस्तो सुन्दर पावन नाम
जसै व्यक्तिन्छ,
निमेषमै फेरि
अनर्थक
बेतुक लाग्छ ।
पाना च्यातचुत पार्न तम्सिन्छु
तर कसरी सक्नु-
त्यसमा तिम्रो नाम जुन कोरिएका छन्
पत्रमा अंकित नाम मात्रमा पनि
तिमी देख्नु
त्यसमा छुँदा पनि
मुटु धड़कीनु
बहुलठ्ठी त हो नै
तर त्यसमै
जिउनुको आनन्द मिल्नु
यो निरालापनलाई
के भनु म !
के दिऊँ यस्को नाम
जे होस
यो परम तृप्ति होस
भए पनि
के भो र यो अनाम !