टाढा धेरै टाढासम्म
झ्याल बन्द भएको धेरै भयो
सुदूर क्षितिजको
अथाह लिपोट्
सुन्दर कलालारिताको भित्तामा
टांगिएको अदभुत
फ्रेम तिमीनै थियौ
पूर्व पश्चिमको
दोहोरो घाममा
सन्दुक भएर
निस्केको धुँवा थियौ ।
म चमक
वर्षा मार्फत
स्थानांतरण, झ्याल
र एक जोडी आँखा
बन्द छन
झ्यालका मुटुहरु
उकुसमुकुस
परालका ढुसीहरु
अप्ठेरो भरेँगका खुड्किला
सम्झेको छु
बस एक पातलो कागज
एक अर्धचन्द्राकार (
आँखा मुनि
कर्याक कुरुक आउने झ्यालका चुकुल
आत्मा हत्या गर्न तम्तयार
खापा र चौकोस
ढुँगे धारामा एक्लिदै
दिएको सेतो पर्दा
च्यातिसके छन मैलो सम्झना भएर ।