तिमीलाई सम्झेपछि
मैले गुलाबको फूल च्यातेँ
फूल च्यातेँ र
ढोकाको सानो प्वालबाट चियाएँ
भित्र कुनै बन्दी रोइरहेको थियो ।
गुलाबका पत्रहरूले छरिँदै भने—
“केही हजार वर्ष अगाडि
कुनै एउटा फूलप्रेमीले
यसरी नै एउटा फूल च्यातेको थियो
यही ठाउँमा, यही बेला, यसरी नै
मेरो हत्या भएको थियो…”
“… नङमा जमेको रगतको बाँकी टाटा
हत्याको अतिरिक्त पुष्टि थियो
भीड थियो
न्यायाधीश र पुलिसहरू थिए
गुलाबका पत्रहरूमा अपराधी थुनिएको थियो
त्यही ठाउँमा, त्यही बेला, त्यसरी नै
केही हजार वर्षपछाडि
मलाई फेरि मेरो प्रेमीले सम्झ्यो… ”
तिमीलाई सम्झेपछि
फेरि मैले गुलाबको फूल च्यातेँ
भित्र कुनैबन्दी बाँचिरहेको थियो
उस्तै काँट, उस्तै बान्की
उस्तै आँखा
बन्दीका रूपमा त्यहाँ अरू कोही थिएन
म आफै रोइरहेको थिएँ
त्यो बन्दी म थिएँ ।