Last modified on 9 मई 2017, at 14:41

बिहान / केवलचन्द्र लामा

कालो छालाको ज्याकेट र
कालो चस्मा लाएको काले बिहानले
ऐठनको डरलाग्दो गुन्डाबाट जोगाउँछ हुन त ।
तर दिनभरिको ज्यालास्वरूप माग्छ
एक दिनको मजदुरी अनि दिनपछि
कालो पर्दा थुनिएको ओछ्यानमा
उज्यालाको अस्थिपञ्जरले मुसारेर
माग्छ एक चोला समर्पण ।

एउटा किच्चक व्यापारी हुन्छ त्योचमचम हिमाल ।
साहू हुन्छन् हरिया चोरबाटाहरू ।
ऋण हुन्छ त्यो सुरमय नीलो।
डाका हुन्छ सूर्योसदय, तर घाम जन्मँदैन ।
एकै जना पनि हुँदैन मलाई बचाउने
उज्यालोको काले छोरोबाट ।

मलाई सुत्न दिनोस् गुटुमुटु, बिन्ती
सिरानीमै राखी पुरानो अँध्यारोको
यो नयाँ फुटबल ।