Last modified on 11 जनवरी 2025, at 07:45

बूढेसकाल / अबीर खालिङ

वैदिकताका भारले
अभिशप्त मेरा वाणीहरू
नातिको क्रिकेट क्रेजमा हराउँछ

र् उदाउँछ उदासीको जून
मेरो विचारको आकाशमा ।

स्खलित उद्देश्यले
आत्माहत्या गरिरहन्छ
बिहानको घाममा कि न्युजपेपरमा ।

अस्पस्टताको चस्माले
हेरिरहन्छ दृश्य

रुग्णताको कोट ओडेर शरीर
उगिँबस्छ झ्यालमा ।

जिन्दगीको ढोकाभरी
झरेका छन उमेरका पातहरू ।

टेक्दैहिँडेको एउटा नस्टालजिक
यात्राको हेङओभर ।

कति पाइलाहरू पानीमा बगे
कति बगरमा खसे
गन्दैछु खुट्टाको नङहरूमा ।