मानी नभएको जिन्गानी / भूपी शेरचन

आउँछन् जब किरण भोरका
झ्यालभित्र ज्वरको रापझैँ
उठ्छु चूपचाप ओछ्यानबाट
घाममा सुकाएको गीलो कपडाको बाफझैँ
हराउछु दिन–दिनभरि घरबाहिर
रक्सी पिएर बिर्सेको पापझैँ
रातको साथमा घर फर्कन्छुु
नशा उत्रेपछिको पश्चात्तापझैँ
आह! यसरी बितिरहेछ जीवन
सन्निपातको रोगीको प्रलापझैँ।