— आज बिहान
बूढो वृक्षलाई छाडेर
एउटा मोहक पक्षी
अनिश्चित दिशातिर उड्यो
— तिम्रो यो शुभयात्रा
मेरो कविताको अन्तिम वाक्य
नभइदिए हुन्थ्यो
— तिम्रो कोठाजस्तै
आज मेरो मन पनि
चिसो छ,
रित्तो छ ।
— मेरो
मन, मगज र मुटुमा बगेको छ
तिम्रो मायाको त्रिवेणी ।
— तिम्रो अनुपस्थितिमा
आफू शून्य हुनुपरेको सत्यकथा
तिमीलाई त के विश्वास
मलाई पनि विश्वास छैन
— तिमीले भनेकी थियौ
‘शारीरिक सम्बन्ध मायाको अन्त हो’
तर
मेरो मायाको दिव्य कथा
त्यही बिन्दुबाट पो सुरु भयो।
— सामान्य माया भए त
बिछोड हुँदा पनि
रोइदिँदा भइहाल्थ्यो
धोइदिँदा गइहाल्थ्यो।
— कहाँ चुमूँ यी ओठहरूले
कता बढाऊँ यी हातहरू
पोलिरहेछन् दिनहरू
टोकिरहेछन् रातहरू ।
— तिमी पवित्र पात्र
पीपलको पात मात्र किन ?
लालीगुराँस पनि अटाउन सक्छ्यौ।
— यो माया पाप हो भने
सराप देऊ
तिमी आगो भएर उठ
म आफ्नो शेष बालिदिन्छु।