Last modified on 5 मई 2017, at 08:55

मेरो बँचाइको एक दिन / अगमसिँह गिरी

मलाईबाँच्न यहाँ—
एउटैदिन भए पुग्छ ।
     धेरै वर्ष फुलेको
     अल्छी आयु
     निष्क्रियताले निलेको
     निश्चल/सुषुप्त/अकर्मण्य
     चाहिएन बूढा दिनहरू
     निदालु आकाङ्क्षा
     खोक्रा उत्तेजना
     अल्छे आशा
     लिएर उभिने घातक क्षणहरू
     दुश्चिन्ता, विरक्ति, व्यथैव्यथा
     ओसारी–ओसारी ल्याउने
     चाहिएन छिमलिएका थुप्रै बेलाहरू
मलाईबाँच्न यहाँ—
एउटैदिन भए पुग्छ ।
     मेरा एउटै–एउटैदिन
     सकारात्मक सपना बोकेर आऊन्
     जीवनको शाश्वत परिपूर्णता लिएर
     मेरो बचाइलाई
     अर्थ दिन आऊन्
     हजार व्यर्थक्षणहरूको
     लङ्गडो उपस्थितिलाई हुत्याएर
     मेरो सबल अस्तित्वको
     अर्थपूर्णता फुकाल्न आऊन्
     स्वागत छ त्यही प्यारो एक दिनलाई
     चाहिएन मलाई श्मशानका
     रोदन बोकेका मुर्दा मुहूर्तहरू
मलाईबाँच्न यहाँ—
एउटै दिन भए पुग्छ ।
     मैले कविताका पङ्क्तिहरू
     कोरकार पारेको
     एउटा अमूल्य क्षण
     यदि छ भने मसँग बाँचोस्
     काव्यका सुन्दर हरफहरू पढेको
     एउटा रोचक मुहूर्त
     यदि छ भने मसँग बाँचोस्
     मैले मेरो जातिलाई सक्रिय माया जनाएको
     एउटा अर्थपूर्णबेला
     यदि छ भने मसँग बाँचोस्
     मैले असहायहरूलाई दिएको
     एउटा मीठो दिन
     यदि छ भने मसँग बाँचोस्
     चाहिएन मलाई सपनाहरूमै रँगाल्न लाउने
     खुइलिएका दिन र नाङ्गिएका रातहरू
मलाई बाँच्न यहाँ—
एउटै दिन, फगत एउटैदिन भए पुग्छ ।