मेरो बेहोशीलाई सन्ताप भनी बिर्सी दे
मेरो सबै मायाहरूलाई पाप भनी लेखी दे
मलाई छोडी दे मलाई फेँकी दे मलाई भाँची दे
म त सधैँ उजाड छु हरियाली मेरो होइन
म त सधैँ नै बेहोश छु तमाम जीवन मेरो होइन
मेरो परिवार पनि मेरो होइन, मेरो होइन
मेरो जिन्दगानी पनि मेरो होइन, मेरो होइन
मलाई तोडी दे मलाई छेकी दे मलाई भाँची दे
म त सधैँ नै उदास छु तर खुशी पनि होइन
म त सधैँ हतास छु तमाम व्यथा मेरो होइन
तर घरहरू पनि मेरो होइन, मेरो होइन
म सधैँ पनि केही होइन, कोही होइन
मलाई मारी दे मलाइ सकी दे मलाई भाँची दे