यति ठुलो संसारमा मेरो भन्नु एउटै बास – तिम्रो मन
यति धेरै मानिसमा मेरो भन्नु एउटै आफ्नो – तिम्रो माया
कहाँ गई सुनाऊँ म मनभरिका कुरा तिमीले नसुने
कहाँ गई बिसाऊँ म मुटुभरिका माया तिमीले नदिए
मन मानिसको कहिलेकाहीँ सानै कुरामा चस्किएर दुख्छ
यस्तै समय हो मनको बह पोख्न तिम्रो म सहारा खोज्छु
खुसी मानिसको कहिलेकाहीँ यति अथाह चुलिदिन्छ
यस्तै समय त्यो खुसीको टह रोप्न तिमीमा बाँड्न खोज्छु
यति चोखो पिरतीको मेरो भन्नु एउटै चिज छ – तिम्रो निष्ठा
यति थुप्रै कल्पनाका मेरो भन्नु एउटै साथी – तिम्रो साथ
यति ठुलो संसारमा मेरो भन्नु एउटै बास – तिम्रो मन
एकाबिहानै के गुनासो पोखूँ भनी हाँसेरै बिताई दिन्छु
कहाँ समय छ व्यस्त ठाउँ भरदिन कसरी म केही भनूँ
बस्छु पर्खेर म ढल्केको रातसँग फर्किन्छौ अतीत भई
हेर्छु टोलाई म मुहार तिम्रो कुन मन दिई मुटु मुस्कुराउँ
यति सुखसयलमा मेरो भन्नु एउटै खुसी – तिम्रो खुसी
यति व्यस्त जीवनमा मेरो भन्नु एउटै शान्ति – तिम्रो छाया
यति ठुलो संसारमा मेरो भन्नु एउटै बास – तिम्रो मन