कति भत्काएँ होला तिमीलाई।
कति चर्काएँ होला।
तर पनि
यतिका दिन बस्न दियौ मलाई तिम्रो घरमा
धन्यवाद तिमीलाई
ए! शरीर।
चश्माको बढेको अङ्क,
चढेको रक्तचाप,
पिँडुलाको थकान,
दुईचार बिमार
र
अधकल्चो जीवन ज्ञान।
यिनै त हुन् मेरो घरभाडाका रसिद।
जोगाएर राखेकै छु।
अब त
घर सफा नगरी भा’छैन।
मिल्काउनु छ
पुराना कागजात/चिट्ठीपत्र/डायरी।
थोत्रा लुगा,
नखाएका दबाई,
सड्न लागेका सपना,
विचारको जङ्गल।
र केही अटेरी इच्छाहरू।