{{KKCatNepaliRachna}}
<poem>
यो संझिने सम्झिने मन छ , म बिर्सूँ बिर्सूं कसोरी?तिमी नै भनिदेऊ ! ए , जाने निठुरी
यी औंला औँला तिनै हुन हुन् तिमीले चुमेकापरेली यिनै हुन हुन् तिमीले पुछेकाम सक्तिनँ आफ्नै प्रतिविम्व प्रतिबिम्ब छोप्नम सक्तिनँ छाती फुटाएर जोड्न
पखाले यी आँखा पनि दृष्य दृश्य उही छ जहाँ नै म हिँडे पनि धरती धर्ती उही छ
न सक्छु म आकाश चिथोरेर फेर्न
न सक्छु म जूनको उज्यालो नै छेक्न
</poem>