{{KKCatNepaliRachna}}
<poem>
आँखा छोपी नरोउ भनि नरोऊ भनी भन्नु पर्याख पर्या'छमुटुमाथि ढुंगा राखि ढुङ्गा राखी हाँस्नु पर्याा छ।पर्या'छ भोली भोलि उठी कहाँ जाने केही थाहा छैनफर्कि आउने फर्किआउने हो कि होईन होइन केही थाहा छैनवाचा छिटै आउछु भनि आउँछु भनी गर्नु पर्याै पर्या'छमुटुमाथि ढुंगा राखि ढुङ्गा राखी हाँस्नु पर्याै पर्या'छ । छातीभरि गाँउ-बेशी बेँसी पखेरीको छाँयाछाया
आखाँभरि मेलापात मायालुको माया
आफैलाई आँफैलाई छाडी कतै जानु पर्याा पर्या'छमुटुमाथि ढुंगा राखि ढुङ्गा राखी हाँस्नु पर्याा पर्या'छ ।
भन्ने कुरा कति थियो छाती भित्रै रह्यो
परेलीका ओठबाट आँशु आँसु झरी रह्योकुलचिएर आफैलाई हिड्नु पर्याी कुल्चिएर आफैँलाई हिँड्नु पर्या'छमुटु माथि ढुंगा राखि मुटुमाथि ढुङ्गा राखी हाँस्नु पर्या छ।पर्या'छ
</poem>