छोड़ देवै रूंख नै
रस पी’र फळ
सौरम बखेर’र फूल
झालै बांनै जामण धूळ
पण कोनी राखै मिनख
समदीठ
बो ज्यावै मोह वस
कुदरत रै नेम नै भूल !
छोड़ देवै रूंख नै
रस पी’र फळ
सौरम बखेर’र फूल
झालै बांनै जामण धूळ
पण कोनी राखै मिनख
समदीठ
बो ज्यावै मोह वस
कुदरत रै नेम नै भूल !