કરો સહી કાગળ પર સાંયા,
ચિંતા સઘળી ખરી જાય કે શું થાશે આગળ પર ?
વાંકા-ચૂંકા વ્યવહારે હું ડાઘ ડાઘ ચીતરાયો,
સરનામાંના જંગલ વચ્ચે સાવ પછી અટવાયો;
સાચો તમે ઉકેલો આંસુ ઊંચકી લઈ આંગળ પર...
પસ્તીના કટકા શો ઊડતો રહ્યો શોધવા મૂળને,
તમે જ સાંધો જનમનાળ ને ચીંધો મારા કુળને;
તાળું ખોલો ફૂલ જેમ આ જીવતરની સાંકળ પર...
કરચલિયાળો જીવ, વળી ડૂસકાં-ડૂમાનો ભેજ,
ખૂણેખૂણો ઝળહળ થાશે અક્ષર પડતાં બે જ;
એક જ પળમાં વસંત સાતે સાત વસે બાવળ પર...