તોટક
કદી કોમળ કોયલકણ્ઠ વિશે
વર્શીને મધુરો રવ તેહ બને,
નટ રંગભૂમિ પર જેમ ફરે
ત્યમ રૂપ અનુપમ પ્રેમ ધરે. ૧
કદી મીઠી નદી લહરીલટકે
જતી નાચતી ત્યહાં પણ તે ભટકે,
બની ગાન શિલા મહિં નૃત્ય કરે,
અહિં રૂપ અનુપમ પ્રેમ ધરે. ૨
કદી ચમ્પકમાં મૃદુ રંગ પીળો
બની તે હરખે રમતો રસીલો,
કદી જૂઈફૂલે વર્શી હાસ કરે,
કંઈ રૂપ અનુપમ પ્રેમ ધરે. ૩
કદી રંગ ગુલાબી ગુલાબફૂલે
બની લ્હેર કરંત જ તેહ ખીલે,
કદી શીળી પ્રભા બની ચન્દ્ર વસે,
બહુ રૂપ અમુપમ પ્રેમ ધરે. ૪
કદી મેઘધનુષ મહિં વિલસે,
સહુ રંગ બની રસભેર વસે,
કદી સાંઝસમે ઘનરંગ બને,
બહુ રુપ અનુપમ પ્રેમ ધરે. ૫
કદી કેતકમત્તસુગન્ધ બને,
રમતો ભમતો જ ફરે પવને,
કદી ગન્ધ કુંળો બની જૂઇ વસે,
બહુ રૂપ અનુપમ પ્રેમ ધરે. ૬
કદી ઉદ્ધત ગન્ધ-સ્વરૂપ ધરે,
ધરી ચમ્પકપુષ્પ વિશે વિચરે.-
નટ રંગભૂમિ પર જેમ ફરે,
ત્યમ રૂપ અનુપમ પ્રેમ ધરે. ૭