हरे ! कति बिध्न कविता ? / सुमन पोखरेल

• हिन्दी/उर्दू
• अंगिका
• अवधी
• गुजराती
• नेपाली
• भोजपुरी
• मैथिली
• राजस्थानी
• हरियाणवी
• अन्य भाषाएँ

सुमन पोखरेल » शून्य मुटुको धड्कनभित्र »

Script

• Devanagari
• Roman
• Gujarati
• Gurmukhi
• Bangla
• Diacritic Roman
• IPA

बिनसित्तिका शब्दहरू पोको पारेर
बनाउनु पर्ने थिएनन्
उखानहरू ।

नुहाउनेलाई भन्दा हेर्नेलाई लाज भने पनि हुँदो हो
नुहाउनेको भन्दा उभिएर हेर्नेको बेईज्जत भने पनि हुँदो हो ।

यो कवितैकविताले भरिएको बजारमा
किन यस्तो दुर्गति कविताको?

किन पोखिन्छन् शब्दहरू असरल्ल बाटाभरि ?
किन यसरी भिज्दछन् विम्व, प्रतीक र रूपकहरू?

शोकेशभरि
बाटाभरि
दराजभरि, ह्याङ्गरभरि, ड्रयरभरि
कोट र टाईहरू;
बालुवा, गिट्टी, टायर र हर्नहरू
माधुरी, मधुवाला, मात्तिएका गोडा र रक्सीहरू;
साडी, पेटीकोट र चुराहरू
पेन्टी र ब्रेसियरहरू, लिन्जेरीहरू
करेलो र तरबुजाहरू ।

अहो !
कति बिघ्न कविताहरू !