भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए

हिउँदमा शिरीषको रूख / मनप्रसाद सुब्बा

Kavita Kosh से
Sirjanbindu (चर्चा | योगदान) द्वारा परिवर्तित 10:50, 16 मार्च 2017 का अवतरण

(अंतर) ← पुराना अवतरण | वर्तमान अवतरण (अंतर) | नया अवतरण → (अंतर)
यहाँ जाएँ: भ्रमण, खोज


उः पर त्यो शिरीषको रूख
किन नाङ्गै उभिएको हँ यस्तो जाडोमा ?

चुनौती उभिएको हो त्यो
चु
नौ
ती
मनपरी दादागिरी देखाइहिँड्ने
हैकमवादी हिउँदविरुद्ध !
+
होइन ।
मुन्तिर मसिना झारपात र बिरुवालाई
न्यानो घाम नछेलियोस् भनेर
आफू यसरी नाङ्गो भइदिएको ।
+
होइन, होइन ।
फिनिक्सले जस्तो आफूलाई फेरि नवीकरण गर्न ..
+
होइन ।
वोधिको खोजीमा
भोकभोकै तपस्या गर्ने सिद्धार्थ जस्तै ..

एड इन्फिनिटम ...
तर्क र अनुमानहरू थप्दै जानुहोस्, पाठकहरू !

तर
‘कसैले पनि देख्दैन रहेछ मलाई.., आफू देख्छन् ..’१

१. इन्द्रबहादुर राईको ‘कठपुतलीको मन’-मा चामेले बोलेको एक वाक्य।