भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए

शान्ति / निमेष निखिल

Kavita Kosh से
Sirjanbindu (चर्चा | योगदान) द्वारा परिवर्तित 16:17, 4 जून 2017 का अवतरण ('{{KKGlobal}} {{KKRachna |रचनाकार=निमेष निखिल |अनुवादक= |संग्रह= मनह...' के साथ नया पृष्ठ बनाया)

(अंतर) ← पुराना अवतरण | वर्तमान अवतरण (अंतर) | नया अवतरण → (अंतर)
यहाँ जाएँ: भ्रमण, खोज



मान्छेहरूको जङ्गलमा
फेरि हरायो एउटा मान्छे
सत्ते भन्छु– त्यसको अनुहार
ठ्याक्कै तिमीजस्तै थियो।
 
ऊ हराएकोमा
कुनै सूचनाहरू छापिएनन्
कुनै विज्ञापनहरू बजेनन्
पत्रिकाहरूमा / रेडियोहरूमा।
 
ऊ हराएकोमा
कुनै आफन्तहरू तातेनन्
कुनै परिचितहरू निस्किएनन्
खोजीमा / सडकहरूमा।
 
यथार्थमा बस्तीमा
एकमात्र स्पष्टवक्ता थियो ऊ
इमानदारिता मानौँ–
रगतसँगै सञ्चरित हुन्थ्यो
उसमा नसानसा र कोषिकाहरूमा।
 
बस्तीमा उसले
ठूलाठूला अपराधहरू गरेको थियो
मान्छेलाई मान्छे ठान्ने अपराध
कालोलाई कालै भन्ने अपराध
... यस्तै ... यस्तै ...।
 
अब गाउँ शान्त छ स्थिर
कुनै चहलपहल छैन
गाउँकै मान्छेहरूको भाषामा–
'अब गाउँमा शान्ति छाएको छ।'