मलाई जिन्दगी यो लाग्दछ, तिमी भन्दछौ यो पीर हो
जे छन् सबै ती व्यर्थ छन्, तिंमी भन्दछौ यो प्यार हो
वहकिन्छु म सन्तापले सल्केर आगो जल्दछु
खाली भएर सुन्य झैं यहाँ खण्डहर झैं जिउदछु
मेरा सारा सारा भावलाई आकाश मेरो भन्दछु
तर मोहलाई म के भनूँ तिमी भन्दछौ यो भार हो
पोखिएकै म पानी भै कहिं शीत भै म अल्झिएँ
थाम्न नसक्दा वेदना कहिं घाउ भएर बल्झिएँ
निर्दोश अनेक नजरमा म आँसु बनेर रोकिएँ
मझधारलाई म के भनूँ, तिमी भन्दछौ यो किनार हो