रहरलाग्दो वाली / सविता गौतम दाहाल
यो सम्मान, यो सुखानुभूति
तिमीले रोपेका विरुवाको मीठो फल
अभावमा पनि जसैतसै सारेका
फुलका विरुवाहरुले छरेको सुमधुर सुगन्ध
सारा फुलवारीलाइ ओतमा राखेर
सधैं सधैं भिज्ने र प्रचण्ड ताप रोक्ने
छाता बनेका तिमी ।
निरन्तरको मेहनती, अथक परिश्रमी
तिम्रा शब्दहरुको अंगालोमा वाधिनुको आनन्द
तिम्रो आभाको कल्पनामा हराउनुको यात्रा
सधैं सधैं यात्रु बनिरहूँ जस्तो
तिम्रो प्रथम स्पर्शको अनुभूति
सधैं सधैं भइरहोस जस्तो ।
यो उज्यालो, यो चमक
तिमीले बालेको बत्तीकै हो
यो हरियाली, यो गालाको लाली
तिमीले ल्याएको वसन्तकै हो
यो रहर लाग्दो बाली,
तिमीले जोडेको दुइ टुक्रा माटाकै हो।
यी भविस्य कोर्ने कलम र कापी
तिमीले दिएको अनुपम उपहार
वाहिरबाट अत्यन्त कठोर
भित्रचाहिं अत्यन्तै सरल
नरियलको पानी जस्तै तरल
अनि गुदीमmै स्वेत ।
यो सोह्र सिंगार, दशैं तिहार
तिम्रै मुस्कान पाउन हो
यो जीवनको हरेक प्रहर, हरेक रहर
तिम्रै निम्ति हो
तिमीबाट शुरु, तिमीमै अन्त्य
यो दियो तिम्रै घरको हो।
