ए मौन निशाका तारा हो !
शून्य गगनमा, निर्जन क्षणमा
अन्धकारको बाक्लो वनमा
बत्ती बाली झिम्झिम गर्छौ
कोसित गर्न इशारा हो,
ए मौन निशाका तारा हो !
चम्किरहेछौ टाढा-टाढा
रङ-रङका इच्छाझै गाढा
सम्झना ली कसतिर ताक्छौ
कोसित गर्न पुकारा हो ?
ए मौन निशाका तारा हो !
सुतिरहेछन् दुनियाँ सारा
शब्द, चाल क्यै छैन सहारा
रात-रातभर जागा रहँदै
कुनै प्रतीक्षा राखी जिउँदै
ताकिरहेछौ कसकन हेरी
यसरी जल्दै प्यारा हो ?
ए मौन निशाका तारा हो !
ए एकान्ती साथी मेरा
आऊ, ओर्ल्ह, ओर्ल्ह यहाँ तल
वेदनाको अनुभव पोखौं
आँसु चुहाई एकछिन रोऔँ
सपना कहेला मनमा भित्री
नोंद उघारी प्यारा हो !
ए मौन निशाका तारा हो !
................................................
शारदा, १३६, मार्ग २००४