भारत की संस्कृति के लिए... भाषा की उन्नति के लिए... साहित्य के प्रसार के लिए
धोका / केदारमान व्यथित
Kavita Kosh से
Sirjanbindu (चर्चा | योगदान) द्वारा परिवर्तित 20:48, 13 फ़रवरी 2022 का अवतरण ('{{KKGlobal}} {{KKRachna |रचनाकार=केदारमान व्यथित |अनुवादक= |संग्र...' के साथ नया पृष्ठ बनाया)
मैले पनि न ता मारें वायुले झैँ थकाइ नै,
न भोक न भने प्यास, न त झरी न घाम नै ।
परन्तु बीच बाटोमा जाँदा-जाँदै म रोकिएँ,
मजस्ता जात्रुको ताँती जहाँ सयकडौँ थिए ।
सोधे-याँ' किन रोकेको? उत्तरमा 'गढी’- भन्यो,
तुरुन्तै फेरि आर्कोले- 'चूप'–मान गरी भन्यो ।
त्यतिकैमा विचारीले सबैले सुनिने गरी-
उर्दी-पूर्जी गर्यो यस्तो यो मुटु चिरिने गरी -
"वाँ' जति दिन बस्ने हो उति जीवन-सामल
जात्रुले यस अड्डामा गर्नुपर्दछ दाखिल;
फेरि, सामलको साटो आह जतिसुकै हओस्
लिइनेछैन याँ' बाट त्यस्तो मान्छे उतै फिरोस्।"
आँसुको दहमा मात्रै थिग्रिने-उत्रिने सँधै
यो मेरो मनको धोको खालि धोका भयो; कठै !
............................................
संगम-बाट,२०१६ रचनाकाल १९६६
