मसँगै झुमिरहून् फूलहरू
सुटुक्क दिल चुमेर
नाच्दै पर-पर जाऊन् पुतलीहरू
फर्की आउँदा मेरै शिर छोएर बसून् ।
उदाओस् सुनौलो बिहानी,
सूर्योदयसँगै शिशिरको हिमपात पग्लिएर बाफ बनी
स्पर्श गर्दै जाओस् मेरो अङ्गप्रत्यङ्ग
फर्किहेर्दा जूनले पनि
मेरै मुहारको उज्यालो देखोस् ।
फूलसँग खेलिरहेको बतासले
उनी लगोस्
चौतारीमा बिसाइरहेको सुसेली
हिमालको मुहारभित्र अल्भिबसेको मुस्कानलाई
झरनाको धुनले टिपेर छालहरूसँगै बगाओस् ।
म चाहन्छु जीवन
ज्ञान गङ्गाको सागरमा हेलिएर
सदाकाल चम्किरहोस् ।
०००